Üzgünüm Edebiler Başlangıcımdan bu yana çok uzun bir süre olmadı farkındayım, yazımı biraz aceleye getiriyormuşum gibi görünüyor ya, işte onun için. Bir heves açtım bloğu ve hala deneyiş süreci içindeyim yani henüz alışabildiğim pek söylenemez. Yine de bu sefer zinciri kırmamayı daha fazla deneyeceğim. Bilmiyorum ama işlenmemiş bir suç karşısında ödediğim bu bedel karşısında bir kurtuluşa erecek miyim, ya da bir doktorun kendi yaralarını tedavi edememesi gibi ben de mi kendimi iyileştiremeyecek miyim. Kurtuluş mudur kelimeler, yoksa bir siper midir arkasına saklanılan hikayeler? İnsan eksik olanları bağışlayabilir mi gerçekten? Eksik cümleleri olan hikayeleri, eksik sayfaları olan kitapları, sayfaları yırtıp giden insanlar bağışlanabilir mi hiç? Yaşanmamış yarım hayatlar ve tamamıyla yaşanmamış hayatlar ne farklı eksik hayatlardan? Kendini mi suçlamalı insan, kendi ile savaştıranı mı? Bu savaşta kendini mi b...